Materiae aedificatoriae sunt substantiae fundamentales constructionis, aedificii proprietates, stilum et effectus determinantes. Materiae aedificatoriae traditionales praecipue lapidem, lignum, lateres fictiles, calcem et gypsum comprehendunt, dum materiae aedificatoriae modernae ferrum, cementum, concretum, vitrum et plastica comprehendunt. Quaeque earum proprietates proprias habet et munus magnum in constructione agit.
Materia aedificandi traditionalis
1. Lapis
Lapis est una ex primis materiis aedificatoriis traditionalibus in historia humana adhibitis. Abundantes copias, distributionem latam, structuram elegantem, magnam vim compressionis, bonam resistentiam aquae, durabilitatem, et excellentem resistentiam attritionis habet. Europa Occidentalis olim lapides in architectura late adhibuerat, exemplis notabilibus inter quos magnificum Palatium Versaliarum in Gallia et Domus Parlamenti Britannici. Praeterea, pyramides Aegyptiacae ex magnis saxis accurate caesis constructae sunt. Architectura lapidea auram magnitudinis, sollemnitatis, et nobilitatis fert. Tamen, propter densitatem et pondus magnum, structurae lapideae muros crassiores habere solent, quod proportionem areae pavimenti aedificii minuit. Nihilominus, ut symbolum luxuriae in architectura eleganti adhiberi potest, effectus artisticos singulares creans.
2. Lignum
Lignum, ut materia aedificandi traditionalis, proprietates habet ut levitas, magna fortitudo, pulchritudo, bona operabilitas, renovabilitas, redivivitas, et amicus naturae sine pollutione. Ergo, aedificia lignea structuralia excellentem stabilitatem et resistentiam seismicam exhibent. Attamen lignum in constructione adhibitum etiam incommoda habet. Deformationi, fissuris, incremento mucoris, et infestationi insectorum obnoxium est. Praeterea, igni obnoxium est, quod eius qualitatem et durabilitatem afficere potest.
Lignum propter suas proprietates mechanicas praestantes materia aedificandi aeterna fuit et iam ab antiquis temporibus in constructione late adhibitum est. Quaedam aedificia, ut partes Templi Nanchan et Foguang in Monte Wutai in Sinis, typica repraesentativa architecturae praebent. Hae structurae lenes et constantes declivia, latas sublimes, prominentes fulcra, et stilum gravem et simplicem habent.
In hodiernis operibus ingeniariae civilis, elementa ut trabes, columnae, fulcra, fores, fenestrae, et etiam formae concretae in ligno nituntur. Ut materia aedificatoria spirantis, lignum hieme calorem et aestate frigiditatem praebet, ita aptissimam habitationem hominibus creans.
Nanchan Templum, China
3. Lateres fictiles
Lateres fictiles genus materiae aedificatoriae ab homine factae sunt. Diu lateres fictiles communes praecipuum materiale murorum ad aedificandas domos in Sinis fuerunt. Lateres fictiles parvitate, levitate, facilitate constructionis, forma ordinata et regulari, capacitate oneris ferendi, facultatibus insulationis et sustentationis, necnon ornatu frontis notantur. Usus eorum in constructione magnum momentum habuit in creandis spatiis residentialibus hominibus. Urbs Prohibita est repraesentatio architecturae typica quae lateres fictiles utitur. Lateres fictiles forma regulari, qui ad frontem exteriorem adhibentur, ad effectum artisticum Urbis Prohibitae admirabilem conferunt. Attamen materia prima laterum fictilium est argilla naturalis, et eorum productio sacrificium terrae arabilis requirit. Paulatim aliis materiis substituti sunt. Nihilominus, positio eorum in historia architecturae humanae numquam delebitur.
4. Citrum
Calx, ut materia aedificandi tradita, nota est propter suam plasticitatem validam, processum tardum duritiei, firmitatem post duritiam humilem, et contractionem voluminis significantem durante duritie. Milia annorum historiae eius testantur fiduciam et fiduciam humanitatis in hac materia. Calx manet materia aedificandi magni momenti, late adhibita in variis operibus constructionis et industriis, ut puta in tectorio interiori, miscendo mortarium calcis et cementum, et praeparando lateres luteos et adobe.
Similiter, gypsum, aliud antiquum materiale aedificandi traditionale, abundantia materiarum crudarum, simplici processu productionis, parvo consumptione energiae productionis, valida absorptione humoris, pretio moderato, et amicitia cum natura gloriatur. Praecipue aptum est ad modernas partitiones interiores architecturae, ornamenta, et opera perficiendi. Praeterea, imprimis ad conficiendum gypsum et producta gypsea adhibetur.
Materia aedificandi moderna
5. Chalybs
Chalybs in architectura moderna partes maximi momenti agit ut materia aedificandi. Chalybs qualitates excellentes possidet, ut leve quidem sed magnam firmitatem, bonam plasticitatem et tenacitatem, salutem et firmitatem, altum industrializationis gradum, celeritatem constructionis, facilem demolitionem, bonas proprietates obturandi, et magnam resistentiam caloris. Hae proprietates praestantes id essentiale faciunt in architectura moderna, imprimis adhibitum in structuris ferreis magnae portae ut aeroportubus et stadiis, structuris ferreis aedificiorum eminentium ut deversoriis et aedificiis officiorum, structuris eminentibus ut turribus televisionis et communicationis, structuris ferreis laminae ut magnis receptaculis olei et receptaculis gasi, structuris ferreis officinorum industrialium, structuris ferreis levibus ut parvis horreis, structuris ferreis pontium, et structuris ferreis ad movendas partes ut ascensores et grues.
6. Cementum
Cementum, ut materia aedificandi moderna, late patentes usus invenit in industria, agricultura, aquarum copia, transportatione, evolutione urbana, portuum, et defensioni. Aetate moderna, materia aedificandi indispensabilis facta est cuilibet incepto aedificandi. Cementum est materia inorganica pulverulenta quae, cum aqua mixta, pastam fluidam et malleabilem format. Paulatim, haec pasta cementi mutationes physicas et chemicas subit, ex pasta malleabili in solidum duratum cum certo gradu firmitatis transformans. Etiam massas solidas vel materias granulares coniungere potest ut structuram unificatam creet. Cementum non solum durescit et firmitatem acquirit cum aeri exponitur, sed etiam in aqua durescere potest, firmitatem suam servans et etiam augens. Cementum late in inceptis aedificandis adhibetur, cum lata applicationum varietate in arte ingeniaria civili, infrastructura olei et gasii, constructione molium, constructione lapidum, constructione viarum, et pluribus.
7. Concretum
Concretum, ut materia aedificandi moderna, partes magni momenti agit in operibus aedificatoriis hodiernis. Concretum est materia aedificandi formata ex mixtis agentibus ligantibus ut argilla, calce, gypso, cinere vulcanico, vel asfalto naturali cum aggregatis ut arena, scoria, et lapide contuso. Proprietatibus excellentibus gloriatur, inter quas cohaesio valida, durabilitas, et resistentia aquae. Attamen, concretum habetur materia fragilis cum magna vi compressionis sed vi tensile valde humili, quae eam ad fissuras pronam reddit.
Introductis cementi et ferri, inventum est harum materiarum coniunctione meliorem vim nexus praebere et permittere ut vitia altera alterius complerent, vires suas simul adhibentes. Incorporatione ferri armaturae in concreto, non solum ferrum ab expositione ad atmosphaeram protegitur, corrosionem prohibens, sed etiam vim tensilem partis structurae auget. Hoc ad evolutionem concreti armati duxit, amplificans ambitum applicationum concreti in constructione.
Comparatione facta cum structuris traditis latericiis et lapideis, structuris ligneis, et structuris ferreis, structurae concretae celeriter progressum expertae sunt et materia structuralis primaria in arte ingeniaria civili factae sunt. Praeterea, concretum altae efficaciae et genera concreti innovativa in agro constructionis progredi et evolvere pergunt.
8. Vitrum
Praeterea, vitrum et plastica, ut materiae aedificatoriae modernae et innovativae, continuo in operibus aedificatoriis hodiernis adhibentur. Vitrum requisitis illuminationis diurnae, ornatus, et designationis frontis satisfacere potest, cum postulatis efficientiae energiae architecturae modernae congruens. Vitrum applicationem invenit in fere omnibus aspectibus constructionis propter varia genera sua, ut vitrum temperatum, vitrum semi-temperatum, vitrum insulatum, vitrum laminatum, vitrum tinctum, vitrum obductum, vitrum pictum, vitrum igniresistens, vitrum vacuum, et plura.
Theatrum Polymagnum Shanghaiense
9. Plasticum
Materia plastica est nova classis materiae aedificatoriae quae, propter excellentem efficaciam, latam applicationum varietatem, et spem prosperam, quarta categoria principalis materiarum aedificatoriarum post ferrum, cementum, et lignum in constructione moderna habetur. Materia plastica latum applicationum ambitum habet, a tectis ad superficies terrae, et ab aedificiis publicis externis ad materias ornatus interioris. Hodie, usus frequentissimi materiae plasticae in constructione sunt fistulae aquae et cloacarum, fistulae transmissionis gasis, et ianuae et fenestrae PVC, deinde fila et funes electrici.
Inter commoda praecipua materiarum plasticarum est earum potentia magna energiae conservandae, cum productio et usus productorum plasticorum consumptionem energiae multo minorem habeat comparatione facta cum aliis materiis aedificatoriis. Quam ob rem, materiae plasticae nunc late in variis tectis, parietibus et pavimentis aedificandis adhibentur. Campus materiarum plasticarum architecturae continuo evolvitur ad maiorem functionem, meliorem efficaciam, versatilitatem et sumptuum efficaciam.
10. Obsignatio siliconica
Obsignatio siliconica est substantia pastae similis, quae formatur ex mixtura polydimethylsiloxani, ut materiae primae principalis, cum agentibus reticulantibus, implentibus, plastificantibus, agentibus copulantibus, et catalysatoribus sub condicionibus vacui. Temperatura ambiente, siliconis gummi elasticum per reactionem cum humiditate aeris curatur et format. Ad iungenda et obsignanda varia genera vitri et aliorum substratorum adhibetur. Eolya nunc obsignationes multifunctionales offert, inter quas obsignatio vitri, obsignatio tempestatibus resistens, obsignatio igni resistens, obsignatio lapidis, obsignatio iuncturarum metallicarum, obsignatio mucori resistens, obsignatio iuncturarum decorativarum, et obsignatio vitri insulati, inter alia, multis generibus et specificationibus praesto.
11. Spuma polyurethanica (spuma PU)
Spuma polyurethanica, ut novum genus materiae aedificatoriae, late patentem attentionem annis proximis accepit. Ex monomeris ut isocyanatis et polyolis per reactionem polymerizationis synthesizatur, gaseo carbonis dioxido generato ut agente spumante fungente. Haec reactio spumam microcellularem arcte structuratam producit. Spuma polyurethanica imprimis in spumam polyurethanicam rigidam, spumam polyurethanicam flexibilem, et spumam polyurethanicam semirigidam dividitur. Dissimilis structurae cellularum clausarum spumae polyurethanicae rigidae, spuma polyurethanica flexibilis structuram cellularum apertarum habet, levitate, respirabilitate, et bona firmitate insignita. Spuma polyurethanica semirigida est genus spumae cellularum apertarum cum duritia inter spumam mollem et rigidam, et valores oneris compressionis altiores habet. Spuma polyurethanica rigida, materia synthetica nova cum functionibus insulationis et impermeabilisationis, conductivitatem thermalem humilem et densitatem parvam habet, ita saepe ut materia insulationis et impedimenti thermalis in constructione adhibetur.
Spuma polyurethane, comparata cum materiis aedificatoriis traditis, insignes commoditates variis modis possidet, inter quas sunt optima insulationis efficacia, fortis resistentia ignis, alta resistentia aquae, et stabiles proprietates mechanicae. In situ applicari potest per fusionem vel aspersionem ad stratum insulationis continuum formandum, et amplas applicationes invenit in exterioribus aedificiorum, tectis, pavimentis, ianuis, fenestris, et retibus fistularum calefactionis.
Comparatae materiis aedificatoriis traditis et modernis, propter progressum technologiae et crescentes postulata architecturae, materiae aedificatoriae modernae plura commoda offerunt quam traditionales. Quam ob rem, locum dominantem in architectura contemporanea occupaverunt, dum materiae aedificatoriae traditionales in munere supplementario adhibentur. Materiae aedificatoriae modernae, ut chalybs, caementum, concretum, vitrum, et compositae, limites formae et magnitudinis a materiis traditis, ut lapide, ligno, lateribus fictilibus, et gypso calce impositos, fregerunt. Progressionem structurarum altarum et altarum facilitaverunt et postulatis constructionis urbanae satisfecerunt, congruentes cum inclinationibus tutelae environmentalis et conservationis energiae in societate moderna.
Tempus publicationis: XXXI Augusti, MMXXIII
